Verder richting Dunedin.
Door: Jo en Maria.
Blijf op de hoogte en volg Jo en Maria
23 December 2016 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Vandaag is het 13 december.
We gaan verder richting Dunedin en we stoppen ongeveer 10 kilomter voor Milton bij een oude gerestaureerde cottage, die nog ingericht is als in de jaren negentien honderd.
Heel leuk om te zien, echt schattig.
Wat foto's maken en dan weer verder.
We horen iets vallen in de auto en kijken achterom, even controleren.
Er ligt van alles op de grond en Maria ziet dat de achteruit helemaal versplinterd is.
In een emmer verzamelen zo veel mogelijk van die rommel en rijden verder naar Milton.
Gelukkig regent het niet en is het niet koud.
We zoeken contact met de verhuurder Joucy.
Men stuurt ons door naar Dunedin Airport en van daaruit weer naar het centrum waar een nieuwe ruit klaar ligt.
Gelukkig wordt het snel gerepareerd.
Van daaruit is het nog slechtst tien minuten naar onze familie in Dunedin.
De wegen zijn zo stijl en draaierig dat de koppeling begint te ruiken.
Soms moeten we even terug om een aanloop te nemen.
Maar we komen er en kijken van daaruit op de baai, de Otago Harbour.
We zijn blij onze familie te zien en zij ook , zelfs Frédéric de hond is blij.
Savonds krijgen we een rondrit met hun en gaan we naar de haven en naar een uitzichtpunt in een Botanische tuin en we rijden op de stijlste straat ter wereld. Echt hoog en echt spannend en we voelen ons een beetje in de Efteling.
We zijn mooi op tijd om een graduation mee te maken een dag later.
We bezoeken die dag het enige kasteel in Nieuw Zeeland, het Larnach Castle en we genieten van een bijzondere inrichting in het kasteel . We klimmen de hoge toren op en aan alle kanten een mooi super uitzicht, wauw.
We genieten ook van een heel mooi aangelegde tuin met een prachtig uitzicht en ook weer super bomen.
Bij de tuinen horen we de vogels hun prachtige deuntje fluiten.
Enorme vetplanten met hun gekleurde bloemen.
S avonds besluiten we de weg te vervolgen om naar het Albatros centrum te gaan. We rijden een spectaculaire weg vol bochten en diep gelegen dalen en griezelige dieptes. Op een klein stukje staan ook weer de enorme bomen van soms anderhalve meter breed.
Een mooie route naar de uiterste punt van het schiereiland Portobello.
Daar is een Albatros kolonie, sinds ongeveer honderd jaar.
We nemen een rondleiding en via enkele uitkijkpost kunnen we de Albatrossen waarnemen.
Enorme vogels met een spanwijdte van drie meter en ze kunnen zeer lang in de lucht zweven.
Er zitten een paar zelfs op een ei te broeden . Ook hebben we geluk want er staat veel wind en we zien ze zelfs vliegen, heel bijzonder.
Ook heel bijzonder is de treinreis die we met de Dunedin Railway maken.
We rijden twee uur een schitterende route met 12 tunnels en tien bruggen en zeer mooie uitzichten waar we zeer van genieten.
Soms is het griezelig over de bruggen en ga ik maar in de trein in plaats van buiten op het bordes.
Het is een behoorlijk oude trein met houten deuren en bekleding en de stoelen zijn van ijzer. Tussen de wagons is een bordes waar je op mag staan. Op sommige bruggen mag de trein slechts 15 km per uur rijden.
Op 17 december nemen we afscheid van de familie en vertrekken naar het noorden.
Onderweg maken we nog enkel fototips en we lopen op het strand om de Moeraki boulders te bewonderen.
Grote stenen ballen die op en natuurlijke manier zijn ontstaan.
Laatste overnachting voor Cristchurch is in Temuka.
De camper is gepoetst en de koffers gepakt en het afvalwater afgevoerd uit de camper.
In Rakaia rijden we over de langste brug van Nieuw Zeeland en maken we nog een foto van een beeld van een meters hoge zalm.
We arriveren ruim op tijd in Cristchurch bij het kantoor van de Jucy verhuur en leveren onze camper in.
Fijn dat deze auto ons naar zo veel mooie plekken heeft gebracht en waarin we menig keer gelachen hebben om de komische situaties.
Van daaruit worden we naar de Airport gebracht en kunnen we afscheid nemen van Nieuw Zeeland, een ongelooflijk mooi land.
We stappen op het vliegtuig naar Melbourne waar we opgewacht worden door onze oom en tante maar dat is weer een ander verhaal.
We verheugen ons op het weerzien met hen en hun familie en hun vrienden.
Graag willen we iedereen super fijne Kerstdagen wensen en een geweldig Nieuw Jaar. Wij doen dat hier in Australië.
Tot volgend jaar.
We gaan verder richting Dunedin en we stoppen ongeveer 10 kilomter voor Milton bij een oude gerestaureerde cottage, die nog ingericht is als in de jaren negentien honderd.
Heel leuk om te zien, echt schattig.
Wat foto's maken en dan weer verder.
We horen iets vallen in de auto en kijken achterom, even controleren.
Er ligt van alles op de grond en Maria ziet dat de achteruit helemaal versplinterd is.
In een emmer verzamelen zo veel mogelijk van die rommel en rijden verder naar Milton.
Gelukkig regent het niet en is het niet koud.
We zoeken contact met de verhuurder Joucy.
Men stuurt ons door naar Dunedin Airport en van daaruit weer naar het centrum waar een nieuwe ruit klaar ligt.
Gelukkig wordt het snel gerepareerd.
Van daaruit is het nog slechtst tien minuten naar onze familie in Dunedin.
De wegen zijn zo stijl en draaierig dat de koppeling begint te ruiken.
Soms moeten we even terug om een aanloop te nemen.
Maar we komen er en kijken van daaruit op de baai, de Otago Harbour.
We zijn blij onze familie te zien en zij ook , zelfs Frédéric de hond is blij.
Savonds krijgen we een rondrit met hun en gaan we naar de haven en naar een uitzichtpunt in een Botanische tuin en we rijden op de stijlste straat ter wereld. Echt hoog en echt spannend en we voelen ons een beetje in de Efteling.
We zijn mooi op tijd om een graduation mee te maken een dag later.
We bezoeken die dag het enige kasteel in Nieuw Zeeland, het Larnach Castle en we genieten van een bijzondere inrichting in het kasteel . We klimmen de hoge toren op en aan alle kanten een mooi super uitzicht, wauw.
We genieten ook van een heel mooi aangelegde tuin met een prachtig uitzicht en ook weer super bomen.
Bij de tuinen horen we de vogels hun prachtige deuntje fluiten.
Enorme vetplanten met hun gekleurde bloemen.
S avonds besluiten we de weg te vervolgen om naar het Albatros centrum te gaan. We rijden een spectaculaire weg vol bochten en diep gelegen dalen en griezelige dieptes. Op een klein stukje staan ook weer de enorme bomen van soms anderhalve meter breed.
Een mooie route naar de uiterste punt van het schiereiland Portobello.
Daar is een Albatros kolonie, sinds ongeveer honderd jaar.
We nemen een rondleiding en via enkele uitkijkpost kunnen we de Albatrossen waarnemen.
Enorme vogels met een spanwijdte van drie meter en ze kunnen zeer lang in de lucht zweven.
Er zitten een paar zelfs op een ei te broeden . Ook hebben we geluk want er staat veel wind en we zien ze zelfs vliegen, heel bijzonder.
Ook heel bijzonder is de treinreis die we met de Dunedin Railway maken.
We rijden twee uur een schitterende route met 12 tunnels en tien bruggen en zeer mooie uitzichten waar we zeer van genieten.
Soms is het griezelig over de bruggen en ga ik maar in de trein in plaats van buiten op het bordes.
Het is een behoorlijk oude trein met houten deuren en bekleding en de stoelen zijn van ijzer. Tussen de wagons is een bordes waar je op mag staan. Op sommige bruggen mag de trein slechts 15 km per uur rijden.
Op 17 december nemen we afscheid van de familie en vertrekken naar het noorden.
Onderweg maken we nog enkel fototips en we lopen op het strand om de Moeraki boulders te bewonderen.
Grote stenen ballen die op en natuurlijke manier zijn ontstaan.
Laatste overnachting voor Cristchurch is in Temuka.
De camper is gepoetst en de koffers gepakt en het afvalwater afgevoerd uit de camper.
In Rakaia rijden we over de langste brug van Nieuw Zeeland en maken we nog een foto van een beeld van een meters hoge zalm.
We arriveren ruim op tijd in Cristchurch bij het kantoor van de Jucy verhuur en leveren onze camper in.
Fijn dat deze auto ons naar zo veel mooie plekken heeft gebracht en waarin we menig keer gelachen hebben om de komische situaties.
Van daaruit worden we naar de Airport gebracht en kunnen we afscheid nemen van Nieuw Zeeland, een ongelooflijk mooi land.
We stappen op het vliegtuig naar Melbourne waar we opgewacht worden door onze oom en tante maar dat is weer een ander verhaal.
We verheugen ons op het weerzien met hen en hun familie en hun vrienden.
Graag willen we iedereen super fijne Kerstdagen wensen en een geweldig Nieuw Jaar. Wij doen dat hier in Australië.
Tot volgend jaar.
-
24 December 2016 - 14:06
Rob :
Aan jullie reis door het "ongelooflijk mooie land" is nu een einde gekomen. Fijn om te lezen dat jullie genoten hebben, en jammer dat het niet echt gelukt is met foto's plaatsen op deze site. Maar we zijn ervan overtuigd dat jullie heel wat foto's gemaakt zullen hebben en er straks met plezier een mooi boek van gaan maken.
Prettige kerstdagen in Australie, en ook dát is een mooi land hoor !
Veel plezier nog en fijne voortzetting van jullie reis Down Under. -
27 December 2016 - 10:49
Elly Pagen-Donk:
Leuk verhaal van jullie,heerlijk om zo te genieten!!!
Ben benieuwd naar het verhaal van Australië......
Als nog fijne feestdagen en een mooie roetsssssjjjjjj naar 2017!!!!!!
Liefs Elly -
28 December 2016 - 12:48
Jan Smeets:
Jo en Maria, nooit te laat, toch nog genietend van de náKerst in Australie.....
Voor jullie beiden een goede en gelukkige ''roetsj'' naar het Nieuwe Jaar 2017.
Oók voor de familie uiteraard waar jullie verblijven!!!!!!!!!!!
Groetjes Tiny en Jan. -
30 December 2016 - 18:36
Dankwart En Livia:
Dag tante Maria en ome Jo,
Plezant om jullie verslag te lezen... Leuk dat jullie van nieuW Zeeland genoten hebben en hopelijk hetzelfde voor Australië! Dat geeft zin om er ook naartoe te gaan... Geniet van oudjaar op het strand! Veel groetjes! Dankwart en Livia -
02 Januari 2017 - 12:04
Piet:
Zalig nuijaor allenui....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
