Het fjordenland.

8 december.
In Arrowtown smorgens het gebruikelijke ritueel. We zijn natuurlijk al gewend aan het ombouwen van de camper in de ochtend en in de avond.
Alles wat voorheen nog een obstakel leek te zijn heeft inmiddels een plaats gekregen en zo hoort het ook.
Het ging niet vanzelfsprekend want de ruimte is beperkt en wil je elkaar niet aanraken, dan moet je daar moeite voor doen. Erg he!!
Arrowtown is eigenlijk een straat in western stijl met heel veel shows en zo, ziet er wel heel schattig uit.
We gaan even kijken in het stadje en duiken het museum in waarin een stuk geschiedenis is neergezet over de goudzoekers en de eerste nederzetting iets verderop.
We krijgen een bijna compleet beeld van rond 1900 wat betreft het goud zoeken en alle andere zaken die daar bij hoorden in die tijd.
De bakker en de slager, de drukker en de school enzo. Leuk en interessant.
Ik heb het een beetje moeilijk bij de verschillende wolwinkels en stofjes en knoopjes. Hele leuke spulletjes, maar ik hou me in en beperk de inkopen.
Wel gaan we nog even op bezoek in The incredeble sweetshop.
Daarna gaan we verder op weg naar Te Anau.
We boeken hier voor twee nachten en ook voor een bus en boottocht naar de Milford Sound.
Smorgens worden we opgehaald met een kleine bus en rijden we twee uur door een weer prachtig gebied met bergen en dalen , weiden met schapen en velden met lupine in verschillende kleuren.
Het is fijn om zelf niet te rijden, zo kunnen we allebei rustig om ons heen kijken.
We stoppen bij een paar mooie plekken om een foto te maken, zoals bij een meer dat zo helder is dat het Mirror heet en je kunt de weerspiegeling van de berg in het water zien.
Het hele gebied is reservaat van de regering en er mag niets aan veranderd
worden.
Op de boot was het eerst koud met een flinke wind, wel droog.
Een jonge vrouw, steward, vertelde over de fjord en de watervallen en wat er zoal te zien was. Het is een geweldig mooie fjord met aan beide kanten hoge bergen waar dan op verschillende plekken de watervallen zich laten zien.
Als het goed geregend heeft zij er natuurlijk ook meer watervallen: geen regen geen watervallen, dus blij zijn als het regent.
Op een grote rots lagen een stuk of zes zeehondjes lekker te zonnebaden. Hier wilden we wel een foto van maken.
Het mooiste kwam wat later: dolfijnen gespot.
Opeens zagen we ze en ze waren door het dolle heen.
Zwemmen en draaien en springen en om de boot zich laten zien , het was geweldig. Ze bleven maar door gaan, ze hadden er echt zin in. Iedereen was helemaal enthousiast.
Om en onder de boot zeker 25 dolfijnen, we kregen een groot waterspel te zien. De steward had dit nog nooit meegemaakt, wat een feest.
Iets verder kregen we nog eens zeehondjes te zien en een heel mooi stukje strand waar de motor van de boot werd uitgezet zodat we konden genieten van de vele vogels die een geweldig hoorspel brachten.
We hebben genoten van deze speciale boottocht.
Op onze route lag ook een tunnel, ongeveer 70 jaar oud, waar we doorheen moesten. Er was slechts een rijbaan , dus iedere keer wachten tot het stoplicht bij de ingang op groen ging. In de tunnel zag je hier en daar het water uit de berg naar beneden druppelen.
Een super fijne dag gehad.